Yar

Çalıştım sevda bağında kopardım ben dikeni
Bilinmez renge boyandı güller gülsün sana yar
Dolaştım aşkın dağında anla sevda çekeni
Dertlerim sere dayandı diller gelsin cana yar

Gece gündüz sakladığım harmanımı bastılar
Uç ucuna eklediğim dermanımı kestiler
Korku ile beklediğim fermanımı astılar
Urganlar cana kıyandı dallar kalsın bana yar

Her ateşi sarsam tende Deniz kurur közümden
Kol kırılır kalır yende yaralandım özümden
Birikmişti bin yıl bende akar oldu gözümden
Sığmaz bentlere uyandı göller dolsun kana yar

* * *

Neylerim

Sevdiğimin beni burda bırakıp
Gittiğini gördüğümde neylerim
Bağımda yaralı dertli bülbülün
Öttüğünü gördüğümde neylerim

Hasret kalmış iken gonca gülüne
Azrail çıkınca bir gün yoluna
Karıştırıp bin bir zehri balına
Tattığını gördüğümde neylerim

Gözüm görmez oldu tipi tozaktan
Ömrüm kurtulmadı hain tuzaktan
Isıtmayan bu güneşin uzaktan
Battığını gördüğümde neylerim

Umudum kalmadı artık sağlarda
Çiçek açmaz bahçelerde bağlarda
Kuzuları hep kurtların dağlarda
Güttüğünü gördüğümde neylerim

Ömrümce ararım çare nerede
Yeraltında gökyüzünde arada
Deniz’de damlanın artık burada
Bittiğini gördüğümde neylerim

* * *

Dinlemez Seni

Gönül düşer ise ağyara bir gün
İşin güman olur dinlemez seni
Kendi aleminde ederler sürgün
Halin yaman olur dinlemez seni

En zalim düşmanın bile gülse de
Diz çöküp önünde secde kılsa da
Akdağ’a Kaçkar’a bahar gelse de
Başı duman olur dinlemez seni

Bezetir her yanı salkım saçaklar
Canlı cansız birbirini kucaklar
Açar ovalarda türlü çiçekler
Çayır çimen olur dinlemez seni

Düze çıktım dersin düşürür dara
Bilirsin ey olmaz böylesi yara
Ömür boyu yakar Deniz’de nara
Ekin saman olur dinlemez seni

* * *

Bana

Uzayda Bir Işık

Derinlerden gelip güne ulaştım
Yüzeyde bu yaşam mal oldu bana
Doğu batı güney gezip dolaştım
Kuzeyde buzullar sal oldu bana

Benliğimi halden hale bürüdüm
Kadir bilmez beyinlerde çürüdüm
Yetmedi bu dünya Marsa yürüdüm
Uzayda bir ışık yol oldu bana

Deniz’de yürekten söyleştiğimiz
Bir bıçak sırtında eğleştiğimiz
İçerek bir ömür paylaştığımız
Düzeyde bir damla göl oldu bana

* * *

Beni Beni

Yapıştı canıma gayrı vazgeçmez
İçten içe yiyor kurt beni beni
Öyle alıştım ki ben bu yaraya
Artık öldüremez dert beni beni

Zaman oldu kendi kendime kaldım
Bazen ise çıkar yolu zor buldum
Vuruldum kırıldım yine de doldum
Bütün bunlar etti sert beni beni

Deniz’lerde senden ayrı kalırsam
Sevdiğimsin diye seni bilirsem
Gün gelir de bu uğurda ölürsem
Bir tek yüreğinle ört beni beni