Seni


Bil ki ne vazgeçer ne de bıkardım
Görseydim bu yolun başında seni
Alıp kollarıma dağa çıkardım
Bursa’nın karında kışında seni

Dökülsün alnına kakülün tel tel
Değmesin saçına dağıtmasın yel
Ne dokunsun sana bir yabancı el
Ne de görsün kimse düşünde seni

Ölüm belki uzak belki de yakın
Murat’sız gitsem de üzülme sakın
Uzat ellerini şöyle bir dokun
Hissederim mezar taşında seni