Gittiğinde

gittiğin günü çok uzun
gittiğin günü
           her şeyin sonu sanmıştım
oysa ertesi gün yarılandı
                ve hayattayım
ne uzun ömürmüş meğer
yaşıyorum daha
               sensizliğimle

* * *

yaşamın öteki yüzü

 1

görmediğim yılanlardan korkarak
dolaştığım bağlardaki
elma kokularını arıyorum nicedir

endişeyi henüz bilmediğim
denizi görmeyip
yalnızca anlatılanlardan
yerdeki gökyüzüne benzettiğim
uçsuz bucaksız maviliği

 
2

iyi kötü tasavvur ediyordum her şeyi
hatta
uzun ve sağlam direkler üstündeki adaları bile
anlamak mümkündü görmeden

rastlantılar belirlermiş hayatı
inanmadıklarım aklıma gelir nedense

 
3

gökyüzünde
yalnızca bulutlar vardı
sonsuz şekillerde
          hem de direksiz
adalara yüzerek
bulutlara uçarak ulaşılabilirdi belli ki
(yüzmeyi değilse de uçmayı bilirdim)
rüyalarımda da hiç yüzmezdim
uçardım ha bire
            uçardım
yüksek bir yerden düşerken
bir anlık korku
huzura dönüşürdü
             düşlerimde
             çoğu


4

uçardım
bulutları yararak
yorulmadığımdan
dinlenmem de gerekmedi hiç
                            bulutlarda
bundandır ki
asla öğrenemedim
bulutlarda yaşanıp
                    yaşanmayacağını

düşündüğümde uyumuyor
uyuduğumda
düşünemiyordum bunu
şimdiyse
düşlerimde
uçmayı düşlüyorum nicedir

 
5

hiçbir elma
gün doğarken
esen yelin getirdiği gibi
         kokmadı bir daha
büyümek
önce büyüklerle
sonra bir başıma göçmekmiş

yaşamın öteki yüzü
yeşil elma kokularından
ayrı yaşamakmış meğer